Bilim, evrenin ya da olayların bir bölümü hakkında, deneye dayalı yöntemler ve gerçeklikten yararlanarak sonuç çıkarma süreci ve bu yolla elde edilen bilgilerin bütünüdür. Tüm bilim dallarına temel oluşturan astronomi; matematik, fizik, kimya ve biyoloji temel bilimlerinin gelişmesine de kaynaklık eden bir temel bilimdir.
Astronomi sözcüğü eski Yunancadaki “astron” ve “nomos” sözcüklerinden türetilmiş, “yıldızların yasası” ya da “ yıldız bilimi” anlamına gelmektedir. Astronomi bilimi, tarihsel olarak en önce gelişen temel bilimdir. İnsanların gökyüzündeki olayları anlayabilme, güneş tutulması gibi tekrarlayan olayları önceden tahmin edebilmesiyle doğan astronomi bilimi zamanla evrenin yapısını anlayabilme, evrenin nasıl bir geçmişe sahip olduğu ve nasıl bir geleceğe sahip olacağı konusundaki kuvvetli merak ile gelişimini sürdürmüştür.
Astronominin esas kolları
1) Küresel Astronomi (veya Astrometri)
2) Gök Mekaniği
3) Astrofizik
4) Yıldızlar Astronomisi dir. Bunlardan Küresel Astronomi ile Gök Mekaniği astronominin klâsik; Astrofizik va Yıldızlar Astronomisi de astronominin modern kollarını meydana getirirler.
1.- Küresel Astronomi: Gök cisimlerinin yerlerini, daha doğrusu, görüm doğrultularını belirlemekle uğraşan astronomi koludur. Yıldızların ve gök cisimlerinin yerlerini kolayca tesbit edebilmek için bütün bunların bir küre üzerinde bulunduğu farzedilmiştir. Göğe baktığımız zaman bütün cisimleri bir küre üzerindeymiş gibi görürüz. Gerçekte var olmayan, fakat var olduğu kabul edilen merkezi de dünya farzedilen itibari küreye Gök Küresi denir. Yer’in kutuplarının bu küreyi deldiği noktalara Göğün Kutupları, Yer’in Ekvator düzleminin Gök Küresi ile ara kesitine de Gök Ekvatoru adı verilir.
2.- Gök Mekaniği: Gök cisimlerinin çekim kanununa göre karşılıklı çekimleriyle hareketlerini inceler.
3.- Astrofizik: Yıldızların fiziksel ve kimyasal yapılarının araştırılması ile uğraşır.
4.-Yıldızlar Astronomisi , yıldızlara dair bütün bilgileri inceleyen astronomi koludur. Yıldızlara dair bütün bilgilerimiz, yeryüzüne düşen bazı göktaşı parçaları hariç, sadece bunların bizlere gönderdikleri ışınların incelenmesiyle elde edilir.
Gök bilimi yeryüzündeki en eski bilimlerden biri olarak kabul edilir. Arkeolojik bulgular en eski çağlarda bile insanların gök biliminin konuları hakkında bilgileri olduğunu ortaya koymaktadır. Neolitik çağda insanlar ekinoksların periyodik karakterini, mevsimlerle ilişkisini ve bazı takımyıldızları bilmekteydiler. Modern gök bilimi gelişimini, özellikle antik çağdaki ve onları izleyen matematikçilere ve Ortaçağ’ın sonunda keşfedilmiş gözlem aletlerine borçludur. Başlangıçta ayrılmaz bir ikili sayılan ve paralel olarak ilerleyen astroloji ve gök bilimi zamanla yollarını birbirlerinden ayırmak zorunda kalmışlardır.
0 yorum:
Yorum Gönder